Ο καλύτερός μου φίλος...

Το παιδί σας σας ζητάει απεγνωσμένα γατούλα, σκυλάκι ή παπαγάλο. Πριν πάρετε την οποιαδήποτε αυθόρμητη απόφαση και υιοθετήσετε το «νέο μέλος» της οικογένειάς σας, ζυγίστε τα υπέρ και τα κατά...

«Μαμά, σε παρακαλώ, ας πάρουμε αυτό το γατάκι». Από τα τρία της χρόνια, οπότε η μικρή μας εκδήλωσε τα πρώτα έντονα φιλοζωικά της ένστικτα, ζητούσε επίμονα ένα ζωάκι. Τα επιχειρήματά της, πάντα δυνατά και με έντονο συναισθηματικό κίνητρο («Γιατί να μην έχω κι εγώ ένα φίλο;» ή «Θέλω κάποιον να τον φροντίζω»), άλλοτε γέμιζαν τη μαμά της ενοχές, άλλοτε την έσπρωχναν να υποκύψει. Άλλες φορές απέρριπτε το αίτημά της επικαλούμενη αόρατους κινδύνους, κι άλλες φορές ακροβατούσε ανάμεσα στο ναι και στο όχι. Κατά βάθος, βέβαια, αυτό που θαύμαζε ήταν το θάρρος της κόρης της να έρθει σε επαφή με το θαύμα της ζωής. Γιατί η υιοθεσία ενός ζώου περιλαμβάνει τα πάντα: γέννηση, επιβίωση, φιλία, αρρώστια, προστασία, προσφορά, συναισθηματικό δέσιμο, ακόμη και θάνατο.

Το ζώο είναι ένα πλάσμα που ζητάει αγάπη, φροντίδα, σεβασμό, και γι’ αυτό η απόκτησή του θα πρέπει να γίνει μετά από υπεύθυνη σκέψη και σαφή υπολογισμό των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων. Συχνά τα παιδιά, καθώς μεγαλώνουν, και ιδιαίτερα στην ηλικία μεταξύ 4-10 ετών, εκφράζουν την επιθυμία να έχουν κάποιο μικρό ζώο στο σπίτι για να το φροντίζουν. Αν και δεν υπάρχει κατάλληλη ή όχι ηλικία για να πάρει το παιδί κάποιο ζώο, οι ειδικοί θεωρούν ότι από τα πέντε χρόνια και μετά είναι σε θέση –με τη βοήθεια βέβαια των γονιών– να αναλάβει το ίδιο μερικές από τις απλές υποχρεώσεις που συνεπάγεται η φροντίδα ενός κατοικίδιου.

Επιλέγοντας το ζώο που σας ταιριάζει

Αυτό που θα πρέπει κάθε γονιός να σκεφτεί πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε απόφαση είναι πως σε καμιά περίπτωση το ζωάκι δεν θα πρέπει να αποτελέσει «αμοιβή» ή δώρο προς το παιδί. Διαφορετικά, το μήνυμα που θα λάβει θα είναι ότι το ζώο είναι ένα «εργαλείο» ή παιχνίδι και όχι σύντροφος. Σε ό,τι αφορά την επιλογή του ζώου, θα πρέπει να σκεφτείτε όχι μόνο ποιο θα ταίριαζε πιο εύκολα με τα δεδομένα της οικογένειάς σας, αλλά και ποιο θα περνούσε καλύτερα μαζί σας. «Επειδή συνήθως στόχος των γονέων είναι η σωματική και ψυχική επαφή και επικοινωνία του παιδιού με το ζώο, η πιο εγγυημένη επιλογή είναι εκείνη της γάτας ή του σκύλου, αφού οι συνθήκες ζωής τους, η συμπεριφορά τους και τα σωματικά τους χαρακτηριστικά τα εντάσσουν με ευκολία στο ανθρώπινο περιβάλλον». Τα ασυνήθιστα και εξωτικά ζώα βρίσκονται μακριά από τον φυσικό τους χώρο και δεν προσαρμόζονται εύκολα στις συνθήκες του διαμερίσματος. Εξάλλου, η αίσθηση εγκλεισμού πουλιών, ψαριών και ερπετών σε κλουβιά, ενυδρεία και γυάλες στερεί τη χαρά της αμεσότητας και του αγγίγματος. Μερικές από τις σημαντικές παραμέτρους που πρέπει να λάβετε υπόψη πριν επιλέξετε είναι ο χώρος, το οικονομικό κόστος, τι ακριβώς απαιτεί η καθημερινή φροντίδα, ποια είναι η ενδεδειγμένη υγειονομική περίθαλψη και ποιος θα το φροντίζει σε περίπτωση που χρειαστεί να λείψετε για μερικές μέρες. Τέλος, πολύ σημαντικό είναι να γνωρίζετε (τόσο εσείς όσο και το παιδί) ποιο είναι το προσδόκιμο ζωής κάθε ζώου.