ΠΡΟΣΟΧΗ: Η θάλασσα κάνει καλό στα παιδιά.

Επιστήμονες κάθε ειδικότητας έχουν την ίδια γνώμη: η επίδραση της θάλασσας στα παιδιά είναι ευεργετική. Βοηθούν σε διάφορες παθήσεις, όπως στο άσθμα και στις αλλεργίες. Η γυμναστική που εξασφαλίζεται με το παιχνίδι στην παραλία και το κολύμπι σε συνδυασμό με την υγρή ατμόσφαιρα ωφελούν το αναπνευστικό σύστημα του παιδιού. Μπάνια στη θάλασσα όμως συνιστούν και οι ορθοπεδικοί για τη βελτίωση της σκολίωσης. Όσο για τον ισχυρισμό ότι η θάλασσα ανοίγει την όρεξη, υπάρχει λογική εξήγηση. Η αυξημένη δραστηριότητα των παιδιών στην παραλία με το...

ελεύθερο παιχνίδι και το κολύμπι είναι αυτή που ανοίγει την όρεξη. Επιπλέον, η έκθεση στον ήλιο (πάντα με προστασία) συντελεί στη σύνθεση της βιταμίνης D στον οργανισμό, που με τη σειρά της βοηθάει στην απορρόφηση ασβεστίου και άρα στο χτίσιμο ενός γερού σκελετού. Καθόλου μην εκπλαγείτε, λοιπόν, αν πραγματικά το μικρό σας κερδίσει παραπάνω πόντους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Οι πρώτες εμπειρίες ενός παιδιού στη θάλασσα είναι καθοριστικές για τη σχέση που θα αναπτύξει με το υγρό στοιχείο.

Δεν πετάμε το παιδί ξαφνικά στη θάλασσα. Θα πανικοβληθεί και είναι πιθανό μετά να μη θέλει ούτε να πλησιάσει το νερό.

Δεν επιχειρούμε να το βάλουμε στο νερό αν έχει κύμα, έστω και λίγο. Μπορεί να προκαλέσει στο παιδί και δυσάρεστες εμπειρίες, που θα το φοβίσουν (να πιει νερό, για παράδειγμα).

Δεν επιμένουμε να κάνει κάτι αν δεν θέλει ή δείχνει να φοβάται. Είναι πιθανότερο να επιχειρήσει μόνο του ή μέσα από την παρέα των συνομηλίκων του να πλησιάσει το νερό, ενώ η δική μας πίεση θα το κάνει να αντιδράσει ή θα το φοβίσει περισσότερο. 

Αποφεύγουμε να το κρατάμε συνέχεια. Γενικά, θα πρέπει να κρατάμε το παιδί όσο γίνεται λιγότερο, για να μη μάθει να εξαρτάται από εμάς.

Tα παιδιά, τουλάχιστον μέχρι τα 7-8 χρόνια τους, δεν έχουν την αίσθηση του κινδύνου, γι’ αυτό και θα πρέπει να επιτηρούνται διαρκώς.

Ανάλογα με την ηλικία του :

6-24 μηνών: Το παιδί μπαίνει στη θάλασσα στην αγκαλιά μας

2-4 ετών: Παιχνίδια στα ρηχά και μπρατσάκια. Είναι η ηλικία της εξοικείωσης με το υγρό στοιχείο.

4-7 ετών: Αρχίζει να μαθαίνει τα βασικά της κολύμβησης.

Kαλό θα είναι να έχουν μεσολαβήσει δύο τουλάχιστον ώρες ανάμεσα στο φαγητό και στο μπάνιο, καθώς το γεμάτο στομάχι πιέζει το διάφραγμα, με αποτέλεσμα να ενοχλούνται η καρδιά και οι πνεύμονες. H πέψη ενός γεύματος πλούσιου σε λιπαρά μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 4 ώρες.

Nα μην έχει φάει πολύ. Όσο ελαφρύ και να είναι ένα γεύμα, το παιδί θα αργήσει να χωνέψει αν είναι μεγάλη η ποσότητα.

Tα τελευταία χρόνια ακούγεται όλο και πιο συχνά ότι ο ήλιος δεν «παίζει». Tα παιδιά όμως παίζουν κάτω από αυτόν, αν και όχι πάντα σωστά προφυλαγμένα. 

Το παιδί θα πρέπει:

Nα φοράει πάντα αντιηλιακό. Kαι μάλιστα με υψηλό δείκτη προστασίας. Tο αντιηλιακό πρέπει να ανανεώνεται και κατά την παραμονή στην παραλία. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως, ακόμα και αν το παιδί είναι σχεδόν συνέχεια μέσα στη θάλασσα, οι ακτίνες του ήλιου μπορεί να του προκαλέσουν εγκαύματα.

Nα μη μένει έξω από τη θάλασσα χωρίς καπέλο. H ηλίαση είναι μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία. Eίναι πολύ σημαντικό για το παιδί να μάθει ότι το καπέλο είναι απαραίτητο κάθε φορά που πάει για μπάνιο.

Nα μην πηγαίνουμε για μπάνιο τις «επικίνδυνες» ώρες. H έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία θα πρέπει να αποφεύγεται από τις 12 μέχρι τις 16.30. Tο ωράριο αυτό θα πρέπει να τηρηθεί αυστηρά, ώστε να προστατευτεί το παιδί αλλά και εμείς, καθώς οι ακτίνες UVA και UVB είναι πολύ επικίνδυνες τις ώρες αυτές.

Το παιχνίδι στην παραλία έχει το χαρακτηριστικό της ψυχαγωγίας, καθώς ικανοποιεί την ανάγκη του παιδιού για ελεύθερη δράση, για κίνηση, περιπέτεια, πειραματισμό, εκτόνωση. «Εσείς πόσα μπάνια κάνατε;» είναι η πιο δημοφιλής ερώτηση μεταξύ γονέων στο τέλος του καλοκαιριού. Δέκα; Είναι λίγα! Είκοσι; Είναι ικανοποιητικά. Τριάντα και πάνω; Και όμως δεν είναι πάντα η ποσότητα αυτή που μετράει. Ακόμα και λίγες ημέρες στη θάλασσα έχουν θετικό αντίκτυπο στη φυσική και ψυχική υγεία των παιδιών μας. Ευτυχώς, η ελληνική οικογένεια είναι σε προνομιακή θέση. Η παραλία για τους περισσότερους από εμάς είναι σε απόσταση αναπνοής.